نام سقراط بر هیچ کس پوشیده نیست. او یکی از فلاسفه بزرگ دوران خودش بود خودش را فیلسوفی میدانست که با امور انسانی سر و کار دارد. او نخستین عالم به علم معانی کلمات است و همچنین کسی است که اولین بار آتش خاموش نشدنی اختلاف بین علم محض و علم عملی را بر افروخت. با وجود اینکه او با علومی چون نجوم و ریاضیات و طب و .... چندان سر و کاری نداشت، ولی افکاری را مطرح کرد که برای پیشبرد علم بسیار ضروری بودند و آنها را نام میبریم:
اول از همه اصرار او در تعریف و طبقه بندی بود؛ چراکه معتقد بود اگر چیزی را که درباره آن بحث میکنیم، به اندازه کافی نشناسیم، محلی برای بحث باقی نمیماند.
دومین مساله، رواج دادن روشی برای احتجاج و اکتشاف و مجادله بود تا مرد علم عادت کند استدلالات او خالی از معایب منطقی باشد. وگرنه نتایج او غلط و اشتباه آمیز خواهد بود.
سوم، احترام به وظیفه و نظم و قانون بود.
چهارمین نکته، شک عقلی است که پایه تحقیقات علمی به شمار میرود.