واژهنامهها را میتوان از دیدگاههای مختلف به شیوههای گوناگون دسته بندی کرد.
الف) از نظر گستره: 1) فرهنگهای مفصل، 2) فرهنگهای مختصر.
ب) از نظر شمول: 1) فرهنگهای عمومی، 2) فرهنگهای اختصاصی (بیگدلی، 1387، ص20).
هرگاه فرهنگی بدون توجه به عوامل زمانی و تاریخی و یا موضوعی، واژگان یک زبان را خواه به صورت مختصر یا مفصل در بر بگیرد، آن را یک فرهنگ عمومی محسوب می کنیم (بیگدلی، به نقل از مرادی، 1387، ص20). واژهنامههای عمومی زبان یا لغتنامهها، از نوع واژهنامههای عمومی و جامعیاند که هیچ محدودیت رشتهای ندارند و عمدتاً به شرح کلمات و اصطلاحات زبان توجه دارند که شامل معنی ساده واژه یا اصطلاح، املای درست، تلفظ صحیح، هویت دستوری و گاه همراه با متضادها و مترادف هاست. (لاریجانی، 1381، ص104)
اگر فرهنگ نویس در تهیه و گردآوری فرهنگ، عواملی مانند زمان یا دوره خاص، لهجهها و گویشها، یا موضوعات علمی را مد نظر داشتهباشد، حاصل کار او فرهنگ اختصاصی خواهدبود (بیگدلی، به نقل از مرادی، 1387، ص20).
ج) از نظر سطح: 1) فرهنگهای بزرگسالان، 2) فرهنگهای کودکان.
د) از نظر زبان: 1) فرهنگهای یک زبانی، 2) فرهنگهای دو یا چند زبانه (مرادی، 1374، ص179).